Dag 16: Soms moet ‘n mens tot stilstand kom en ‘n ding behoorlik bedink.

Uno mas por favor? (Nog een, asseblief?) vra ek en stap na die donker figuur agter die orrel wie se vae buitelyne in die skemerte sigbaar is.

Dag 15: Ek vleg ‘n krans vir Silos. Vir sy berge, die abdy en goudgeel maan.

Dag 14: “Happiness is not something you experience. It is something you remember.”

Laatmiddag haal ons die bus Santo Domingo de Silos toe om na die monnike se Gregoriaanse dreunsang te luister – in die oorspronklike vorm. Dit voel vreemd om die 57 km te ry nadat ek soveel dae lank elke tree gestap het.